Spartakus - (zm. 71 p.n.e.) niewolnik, gladiator rzymski, z pochodzenia prawdopodobnie Trak. Przywódca powstania niewolników. Był organizatorem i przywódcą największego powstania niewolników w starożytnym Rzymie (73-71 p.n.e.), w którym wzięło udział około 100 tys. wojowników (niewolników i gladiatorów). Powstanie zostało krwawo stłumione przez Marka Krassusa. Spartakus zginął w walce, jego ciało nie zostało odnalezione. 6 tys. pojmanych powstańców ukrzyżowano wzdłuż via Appia, a ich krzyże podpalono. Nie jest pewne, czy Spartakus był rzeczywiście Trakiem. Przypisywano mu tę narodowość, ponieważ jako gladiator był szkolony w trackim stylu walki. Prawdopodobnie był dezerterem z rzymskiej armii, potem rozbójnikiem. Ponownie schwytany przez Rzymian, został sprzedany do szkoły gladiatorów w Kapui. W czasie buntu najpierw pokonał strażników, następnie zbiegł ku Wezuwiuszowi i tam powoli zaczął tworzyć armię złożoną z niewolników i zbiegłych gladiatorów. Pierwszy o jej sile miał przekonać się Klaudiusz Glaber, wysłany przez pretora Publiusza Wariniusa. Śmierć poniosło wówczas 3000 żołnierzy rzymskich. Spartakus, jako doskonały gladiator, przez pewien czas pełnił stanowisko nauczyciela w szkole gladiatorów w Kapui, uczył cennych "sztuk" tej walki. Od jego imienia pochodzi nazwa "spartakiada